PERSOONLIJKE VERHALEN


"Nu kreeg ik de kanker in mijn eigen lijf en was ik opeens zelf de patiënt."


"En dan krijg je te horen dat iemand waar je van houdt kanker heeft. De wereld zakt even onder je voeten vandaan."


"Ik kan je niet het nieuws geven dat we verwacht hadden, ik heb kanker. Sorry.” – je mama -


“Ik doe niet meer mee aan de rat race.”


"Er werd ons recht in ons gezicht gezegd: 'we denken aan kanker.'"


"Hoewel we niet wisten wat de toekomst ons zou brengen gingen we er samen vol voor."


"Ik ging van patiënt naar mantelzorger terwijl ik zelf nog niet had kunnen verwerken wat mij was overkomen."


"Ik wist niet wat me overkwam. Ik dacht dat ik met een dubbele longontsteking in het ziekenhuis terecht was gekomen. Kanker?"


"Alles werd letterlijk zwart voor mijn ogen, ik heb mijn tranen nog weg kunnen drukken, omdat ik het verslagen gezicht van mijn moeder zag."


"Ik heb twee keer kanker overwonnen en ik heb nu nog een lang traject te gaan." 


"Ik ga mijn verhaal omgekeerd vertellen, omdat mijn verhaal nu, veel mooier, ik hoop inspirerend en bemoedigender is dan het begin toen ik zoveel nog niet wist, wat ik nu wel weet...." 

 


 

"Twee weken na de diagnose moest mijn hele linkerborst geamputeerd worden. Dus ik moest snel kiezen hoe ik eruit wilde gaan zien. Mijn chirurg adviseerde siliconen of een borst reconstructie, gemaakt van mijn buik.

De keuze om plat te blijven werd niet gegeven."


BEN OF KEN JIJ IEMAND DIE KANKER HEEFT DOORLEEFD? DAN ZIJN WIJ OP ZOEK NAAR JOU!

WIL JIJ JOUW ERVARING DELEN OM NAASTEN TE HELPEN?